Hoedje

Op mijn dochters snapchat zie ik een foto van mijn ex. Hij zit op haar balkon en scrollt door zijn telefoon. Hij is inmiddels 57 en eerlijk is eerlijk, hij ziet er goed uit: slank, goed gebouwd, nog steeds sexy eigenlijk, het doet me pijn het te moeten toegeven, maar het is zo. Maar wat zie ik? Om beide polsen draagt hij armbandjes. Van die gevlochten leren armbandjes, 1 bruin en 1 helgeel. De notoire 50+ armbandjes. De zie mij nog hip zijn armbandjes. Sommigen dragen ze al een leven lang, over die mannen heb ik het niet. Maar er is ook een categorie kerels die pas op gezegende leeftijd een oorbel neemt, een tattoo, een motor en die armbandjes dus. Oh, en een hoed, een Borsalino of nog erger: een leren Stetson. Die kerels pik je er zo uit. Midlifecrisis.

Mijn oudste broer draagt hoeden, al heel lang, dus dat mag van uw Angela de J uit de provincie. Maar nu wil mijn jongste broer ook een hoed. Hij vindt zich te oud worden voor een pet, zegt hij. Daar zit wat in natuurlijk, maar hij heeft geen hoedenhoofd en is bovendien maar 169 cm lang. Geen idee waarom dat niet kan, maar nee, voor een beetje hoed moet je minimaal 1.76 zijn. Te lang is ook weer niet goed, zo'n hoed vangt te veel wind. 

We sturen elkaar hoedenfoto's van onze vader, die op latere leeftijd het ineens in zijn hoofd haalde om een strooien hoedje te willen dragen in mediterrane landen en op zijn eigen terras. Ondanks zijn dwerggroei had hij wél een hoedenhoofd, misschien heeft het iets met de neus te maken, ik denk dat je een geprononceerde, liefst enigszins gebogen neus nodig hebt om een hoed te kunnen verantwoorden. Maar vooral, voor het kunnen dragen van een hoed heb je, behalve centimeters en een kloeke neus, flair nodig. Mijn jongste broertje draagt in zijn vrije tijd het liefst een verbleekt Doors shirt boven een afzakkende en afgedragen kniebroek. En woensdag zag ik dat hij zijn voeten in enkelsokjes had gestoken. Enkelsokjes! Het is ten strengste verboden voor mannen met enkelsokjes om hoeden te dragen. Het is ten strengste verboden om überhaupt enkelsokjes te dragen boven je 25e, let that be noted, heren.

Ach, hoe mooi stijlvolle mannen ook zijn, en dan denk ik met lichte weemoed aan het Hollywood van weleer, met sterren als Cary Grant, Paul Newman, Sean Connery, David Niven, etc., ik zie de man liefst een beetje casual en vooral neutraal. Geen bloemetjesshirts, geen armbandjes, hoedjes of ander pretentieus gedoe, nee gewoon, basic kleding van goede kwaliteit, in de kleuren kaki, marineblauw of antracietgrijs, niet te strak, niet te wijd, schoon, gestreken en comfortabel. Zo'n fijne lambswoolen trui, geurend naar Davidoff sigaren en eau de toilette, waarin je als vrouw bittere tranen kunt plengen. Zo'n trui die saai en betrouwbaar schreeuwt, en ook VVD, Rotary en Volvo. Alles wat ik niet ben, maar wat ik om niet te verklaren redenen wel heel aantrekkelijk vind. Net als Hell's Angels met Vikingbaarden, maar daarvoor ben ik in behandeling.

En na deze vreselijke woorden hijs ik mezelf uit bed, ga douchen, en trek ik de enige broek aan die mij na deze copieuze vakantie nog past. Want ik heb dan wel een hoop praatjes, maar ik heb zo langzamerhand alle de door mijzelf opgestelde wetten van smaak en stijl overtreden. Ik ben daarnaast te klein, te dik, en heb een Pippi Langkous neus. Nooit, nooit zal ik een Audrey Hepburn worden, huil ik.

Wat denkt u, wordt het tijd voor een hoedje?