Valt best mee, zegt S, als we in de auto op weg zijn om haar vriendin op te halen. Het is toetsweek en de school heeft me zojuist medegedeeld dat Nee!, ze geen vrij krijgen, code rood of niet. En als ik besluit mijn kind thuis te houden omdat de ANWB mij niet wil laten rijden, dan is dat mijn verantwoordelijkheid en krijgt ze een 1.
S heeft het nog niet gezegd of de doorgang naar de wijk van haar vriendin wordt geblokkeerd door een aantal agenten, er ligt een reusachtige boom over de weg. Omrijden dus, wat vanwege onze groen-christelijke gemeenteraad geen eitje is, alle sluipdoor weggetjes zijn afgesloten. Even later rijden we over de autoweg, die, geflankeerd door hoge bomen, mij enige vrees inboezemt, de weg ligt bezaaid met dikke takken en omgevallen en weggewaaide kliko's. Valt best mee, zegt S. Ik zet de meiden af bij school en op de terugweg is de weg die best meevalt door een zojuist gevelde reus afgesloten. Ik kan nog keren via de berm, maar de vrachtwagen met lader voor me zit hopeloos vast. Na een fikse omweg door een ontregelde stad kom ik weer aan in ons dorp . De weg die ik moet hebben is ook afgesloten. Thuis zie ik dat mijn schutting het niet heeft overleefd. School mailt dat de kinderen, ook die toetsweek hebben, niet naar school hoeven komen. Mijn ex belt, wat denken die fokkers wel niet, zegt hij.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten